Przekład Elżbieta Kalinowska
Węgry, 1956 rok: na ulice Budapesztu wjeżdżają czołgi, rewolucja kończy się klęską. Katalin opuszcza swoją rodzinę i ucieka przez zieloną granicę na Zachód. Zostawia męża i dwoje dzieci, którzy zaczynają wędrować po kraju, zatrzymując się w domach bliższych i dalszych krewnych: Bánk z mistrzostwem i ciepłem rysuje przed czytelnikami galerię zwariowanych postaci na egzotycznym tle węgierskiej prowincji. Dla Katy i Isti ta podróż jest zarazem podróżą w głąb własnych, wyimaginowanych światów. Historia opowiedziana przez Zsuzsę Bánk, której rodzice także uciekli z Węgier w 1956 roku, to przepiękna powieść o tęsknocie, o poszukiwaniu miłości i o końcu dzieciństwa, który jest zarazem końcem niewinności.
"Zadziwiająca jest ta niezwykła zdolność literatury, która pozwala nam przeżywać cudze życie jak swoje, od środka. Zsuzsa Bánk daje nam taki prezent. W tej pięknej i przejmującej książce widzimy świat oczami dziecka, dziewczynki. Nie jest on ani łatwy, ani oczywisty, ani jednoznaczny. Bohaterka czyta go krok po kroku pełnym czułości, uważnym przyglądaniem się detalom, smakom, gestom, ale przede wszystkim ludziom, tym bliższym i dalszym. Dostajemy poruszającą opowieść o utraconych miłościach, przywiązaniu i poszukiwaniu własnego miejsca w najbardziej niegościnnych czasach ubiegłego wieku".
Olga Tokarczuk
"Młodzi niemieccy autorzy pojawiają się dziś i znikają coraz szybciej. (...) Można powiedzieć, że większość z nich znika szybciej niż się pojawia. Jedną z tych, którzy zostaną, nawet jeśli miałaby pozostać tylko przy tej jednej jedynej książce, jest Zsuzsa Bánk".
Wilfried F. Scheller
"Zsuzsa Bank wspaniale pokazała świat wytrącony z równowagi, pozbawiony najważniejszego filaru. Nieobecność matki można bowiem czytać metaforycznie. Czekanie na matkę to jednocześnie beznadziejne oczekiwanie na jakąkolwiek odmianę. Co ciekawe, życie bohaterki w wolnych Niemczech też wydaje się beznadziejne, zbudowane na braku. Wszyscy stamtąd są dotknięci, wydrążeni, pozbawieni czegoś najważniejszego.
Za sprawą historii, owszem, ale za sprawą i samego życia. Tę beznadzieję i smutek Bank zamieniła w piękną opowieść".
Justyna Sobolewska (Gazeta Wyborcza)
"W tej opowieści `pływa się` z przyjemnością".
Agnieszka Wolny-Hamkało (Przekrój)
"To bezwzględnie szczery opis, w którym węgierska rzeczywistość tamtych lat jawi się niczym sen".
(Zwierciadło)
"Jej proza jest niemal prozą poetycką, dzieli się na samodzielne fragmenty, można by ją uznać za swoisty poemat opisowy, podzielony na księgi zatytułowane imionami bohaterów".
Helena Zaworska (Nowe Książki)
"To bezwzględnie szczery opis, w którym węgierska rzeczywistość tamtych lat jawi się niczym sen".
Marta Mizuro (Zwierciadło)
"`Pływak` Zuzanny Bank to fascynująca opowieść o ludziach wydziedziczonych z własnego miejsca na ziemi, o emocjonalnych emigrantach".
Joanna Krawczyk (Lampa)
"Książka jest surowa w opisie, bardzo prostym językiem prowadzona, ale pełna pięknej poetyckości i namiętności towarzyszącej dzieciom stojącym na krawędzi przedwczesnej dorosłości, wkraczającym w świat ludzi `dużych`".
Marek Koprowski (Tygodnik Angora)
oprawa miękka ze skrzydełkami
289 stron
wymiary 125 x 195 mm
wyd. I 2004 ISBN 83-89755-12-2
